Содержание глюкозы в виноградном соке
В условиях Мозырского района
Борисовец Т. В. (УО МГПУ им. И. П. Шамякина, Мозырь)
Научный руководитель – А. П. Пехота, канд. с.-х. наук, доцент
В последние десятилетия в Беларуси активно развивается виноградарство. Данному процессу способствуют изменение погодных условий в сторону потепления и работа селекционеров по выведению сортов и гибридов, адаптированных к почвенно-климатическим условиям республики. Достаточно широкое распространение получают сорта винограда и из других регионов.
По этой причине закономерно возникает вопрос о наличии в винограде достаточного количества углеводов.. Содержание углеводов в винограде относится к основным показателям этого продукта. Их содержание и структура зависят в основном от сорта и региона возделывания. На накопление углеводов в винограде существенное влияние оказывает сумма эффективных положительных температур за вегетационный период. Именно по этой причине основные плантации винограда сосредоточены в южных регионах.
Среднее содержание углеводов ягодах винограда составляет 15,4–17,2 гр./100гр. ягод. Однако виноград достаточно разнообразен по их структуре. Сюда входят глюкоза и фруктоза в приблизительно равном соотношении, галактоза, сахароза и клетчатка (около 5 %) [1].
Цель исследований – определить содержание глюкозы в виноградном соке в условиях Мозырского района.
Для проведения исследований были взяты ягоды 5 сортов винограда, выращенных в Мозырском районе : Кодрянка, Мускат блау, гибрид R/89, Красотка, Ксения.
|
|
|
Определение глюкозы проводилось потенциометрически на КФК-3 после получения сока. Сок получали ручным отжимом, после чего его центрифугировали для осаждения белков (1500мин1) [2].
При проведении исследований установлено, что содержание сока в ягодах винограда в условиях 2018 г. варьировало в пределах 72,9–77,9%, то есть существенных различий между сортами не наблюдалось (таблица).
Таблица – Химический состав винограда в условиях Мозырского района
| № п/п | Сорт | Масса 1ягоды, гр. | Содержание сока, % | Содержание глюкозы, гр./л сока |
| 1 | Кодрянка | 6,1 | 72,9 | 17,8 |
| 2 | Мускат блау | 3,8 | 73,1 | 17,7 |
| 3 | Гибрид R 89/3 | 2,5 | 74,2 | 18,0 |
| 4 | Красотка | 5,2 | 73,5 | 18,8 |
| 5 | Ксения | 8,5 | 77,9 | 16,4 |
| Среднее | 5,2 | 74,3 | 17,7 |
Масса 1 ягоды винограда является важным морфологическим и товарным показателем сорта. Поэтому показателю исследуемые сорта можно разделить на 3 группы: мелкоплодные (Мускат блау и гибрид R 89/3 c массой ягоды 3,8 и 2,5 гр.), среднеплодные Красотка и Кодрянка – 5,2 и 6,1 гр.) и крупноплодные (Ксения – 9,6 гр.). В условиях 2018 г. эти показатели по сортам изменялись незначительно. Стандартная ошибка изменялась в пределах 0,12–0,29 гр. в зависимости от сорта. Коэффициент вариации находился в пределах 8,7–12 %. Таким образом, можно считать, что погодные условия 2018 г. были благоприятными для формирования урожая винограда, и технология выращивания соблюдалась.
|
|
|
На накопление углеводов в винограде агротехнические приемы оказывают меньшее влияние, чем биологические особенности сорта. Величина этого показателя зависит от суммы активных и эффективных температур.
В наших исследованиях содержание глюкозы в сортах винограда отличалось незначительно.
Литература
1. Содержание глюкозы в винограде https://yandex.by/ images/search? pos=5&img_url=https%3A%2F%2 Ffictionbook.ru%2Fstatic% 2Fbookimages% 2F26%2 F18%2F74%2F26187416. bin.dir%2Fh%2F_011. ng&text= . – Дата доступа : 09.11.2018.
2. Чиркин, А. А. Практикум по биохимии: учеб. пособие / А. А. Чиркин. – Минск: Новое знание, 2002. – 51 с.
РЭАЛІЗАЦЫЯ ПРЫНЦЫПА ЭКАЛАГІЗАЦЫІ АДУКАЦЫІ Ў ВЫХАВАЎЧЫМ ПРАЦЭСЕ 5–7-Х КЛАСАЎ АГУЛЬНААДУКАЦЫЙНАЙ ШКОЛЫ
Васільева В. М. (БДУ, Мінск)
Навуковы кіраўнік – С. М. Захарава, канд . п ед . навук, дацэнт
У XXI стагоддзі выкіды парніковых газаў, звязаныя з дзейнасцю чалавека, дасягнулі гістарычнага максімума. Змяненне клімата ва ўмовах эканамічнага пад’ему і павелічэння колькасці насельніцтва значна ўплывае на чалавека і на прыродныя сістэмы ў кожнай краіне [1, с. 71]. Дзеля захавання чалавечай папуляцыі і цывілізацыі прымаецца шэраг рашэнняў на міжнародным узроўні: ад стварэння ААН (1945) да распрацоўкі і ўкаранення ідэй устойлівага развіцця (скарочана – МУР), якія ўключаюць 17 глабльных мэт і 169 задач [1, с. 7]. МУР былі прыняты ў 2015 г. і закранаюць усе тры кампаненты ўстойлівага развіцця: эканамічны, сацыяльны і экалагічны.
|
|
|
Для выканання пастаўленых на 2016−2020 гады задач неабходна сканцэнтраваць намаганні на павелічэнні экалагічнай культуры, адукаванасці і дасведчанасці насельніцтва ў частцы рэсурсазберагаючага (беражлівага) спажывання тавараў і адказнага абыходжання з адходамі тавараў і ўпакоўкі [2, с. 111]; [3]. Адукацыі адводзіцца авангардная роля ў фарміраванні экалагічнай свядомасці насельніцтва. Новая экалагічная парадыгма адукацыі ўжо саспела і прыцягвае да сябе ўсе болей прыхільнікаў, хоць пакуль канчаткова не аформілася ні ў Беларусі, ні ў іншых краінах. Фарміраванне такой сістэмы ідзе вельмі павольна [4].
У межах экалагічнай парадыгмы агульная пазіцыя па значэнню экалагічнай адукацыі, экалагічнай культуры ў справе фарміравання новага цывілізацыйнага ўкладу вызначана даволі празрыста. Сутнасць гэтай пазіцыі заключаецца ў тым, што эпоха натуральна-гістарычнага стыхійнага развіцця цывілізацыі, якая была заснавана на бяздумным спажыванні прыродных рэсурсаў, скончылася, і з’явілася неабходнасць «упісаць» грамадства ў прыроду з мэтай забеспячэння яго ўстойлівага развіцця. Для гэтага неабходна, каб экалагічная адукацыя ахапіла ўсе ўзроставыя групы людзей незалежна ад спецыяльнасці, характару працы або навучанняя. Гэтыя прынцыпы знаходзяць падтрымку ва ўсіх развітых краінах [3].
|
|
|
Сітуацыя ў сістэме адукацыі Рэспублікі Беларусь паказвае, што экалагічная адукацыя ў краіне развіваецца. Таму мэтай даследаввання стала вызначэнне педагагічных умоў, якія садзейнічаюць эфектыўнай рэалізацыі прынцыпу экалагізацыі адукацыі ў выхаваўчым працэсе школы (на прыкладзе 5−7 класаў). Была распрацавана сістэма мерапрыемстваў па экалагічным выхаванні, якая ажыццяўляецца на базе прыватнай школы Stembridge (г. Мінск). Па завяршэнні эксперымента навучэнцы павінны ўсвядоміць сутнасць сусветных экалагічных праблем і важнасць экалагічных паводзін. З дапамогай выхаваўчых мерапрыемстваў у школьнікаў фарміруюцца экалагічная культура і экалагічная свядомасць.
Экалагічная культура (па М. М. Раманенка) − гэта складанае асобаснае ўтварэнне, якое складаецца з адказнасці за стан навакольнага асяроддзя; наяўнасці экалагічных поглядаў і перакананняў; вопыту дзейнасці па вывучэнні і ахове прыроднага асяроддзя; сістэмы навуковых паняццяў па праблемах экалогіі, геаграфіі і біялогіі [3]. Фарміраванне экалагічнай культуры пачынаецца з авалодвання асобай адэкватнымі экалагічнымі ўяўленнямі, якія з’яўляюцца асновай псіхалагічнай ўключанасці школьніка ў свет прыроды. Таму ўся экалагічная адукацыя скіравана на фарміраванне ў асобы разумення адзінства чалавека і прыроды [5, с. 86].
Экацэнтрычная экалагічная свядомасць − гэта асаблівая форма адлюстравання прыродных аб’ектаў і з’яў рэчаіснасці, якая абумоўлівае мэтаабгрунтаваную і пераўтваральную дзейнасць чалавека пры надзяленні прыроды суб’ектнымі ўласцівасцямі, у выніку чаго сама прырода прызнаецца як каштоўнасць, адносіны з ею будуюцца на прынцыпах раўнапраўя, перавагі непрагматычнай матывацыі і распаўсюджвання на свет прыроды этычных нормаў і правіл [5, с. 92].
Праца па ажыццяўленні экалагічнай адукацыі і выхавання дае істотныя вынікі. Яна рыхтуе вучняў да жыцця, дапамагае ставіць мэты, рэагаваць на зменлівыя сітуацыі, паспяхова адаптавацца да ўмоў зменлівага навакольнага асяроддзя.
Літаратура
1. Стартовые позиции Беларуси по достижению Целей устойчивого развития: сборник материалов. – Минск, 2017. – 132 с.
2. Национальная стратегия устойчивого социально-экономического развития Республики Беларусь на период до 2030 года: протокол заседания Президиума Совета Министров Республики Беларусь от 2 мая 2017 г. № 10. – Минск, 2017. – 148 с.
3. Каропа, Г. Н. Экологическое образование школьников: ведущие тенденции и парадигмальные сдвиги
/ Г. Н. Каропа. – Минск : НИО, 2001. – 210 с.
4. Горлочев, В. П. Экологическое образование в контексте устойчивого развития / В. П. Горлочев / Вестник Забайкальского государственного университета. – 2012. – №4. – С. 21–26.
5. Ситаров, В. А., Социальная экология: учеб. пособие для студ. высш. пед. учеб. заведений / В. А. Ситаров, В. В. Пустовойтов. – М. : Издательский центр «Академия», 2000. – 280 с.
Дата добавления: 2019-07-15; просмотров: 218; Мы поможем в написании вашей работы! |
Мы поможем в написании ваших работ!